Τα μανιτάρια στη Ρωμαϊκή Εποχή



Οι Ρωμαίοι λάτρευαν τα άγρια μανιτάρια και οι αριστοκράτες συνήθιζαν να απολαμβάνουν στα πλουσιοπάροχα γεύματά τους μεγάλες ποσότητες αυτής της τόσο εκλεκτής τροφής. Τα μανιτάρια του γένους Αμανίτα αποτελούσαν γι’ αυτούς ένα πολύ ξεχωριστό γεύμα, τα οποία προτιμούσαν να τρώνε στη μορφή «αυγών».

Η έντονη και πλούσια γεύση του Amanita caesarea ήταν ο λόγος που έγινε το αγαπημένο μανιτάρι του Καίσαρα, το οποίο σέρβιρε στους καλεσμένους του ως απόδειξη του πλούτου και της δύναμης. Πολύ αγαπημένα μανιτάρια ήταν επίσης και ορισμένα μανιτάρια του γένους Boletus, ιδιαίτερα ο Boletus edulis, αλλά και οι λευκές τρούφες, λόγω της πλούσιας γεύσης και φυσικά του αρώματός τους.


Παρά το γεγονός πως ορισμένα μανιτάρια της οικογένειας των Αμανιτών είναι δηλητηριώδη ή τοξικά, οι αρχαίοι Ρωμαίοι απέφευγαν στα δείπνα τους τις δηλητηριάσεις προσλαμβάνοντας έμπειρους μανιταροσυλλέκτες για να ξεχωρίζουν τα διάφορα είδη, αλλά και ανθρώπους να δοκιμάζουν τα πιάτα, προτού τα καταναλώσουν οι επίσημοι καλεσμένοι.


Το πόσο σημαντικό συστατικό θεωρούνταν τα μανιτάρια για την κουζίνα στην Αρχαία Ρώμη αποδεικνύεται και από την ύπαρξη ενός βιβλίου μαγειρικής του Απικίου (Apicius de re coquinaria) που περιέχει και συνταγές με μανιτάρια. Μάλιστα, στο κεφάλαιο XV παρατίθενται συνταγές για Μορχέλες, Βωλίτες και στο κεφάλαιο XVI συνταγές για τρούφες. 

Οι Ρωμαίοι αναγνώριζαν τη θρεπτική αξία των μανιταριών, γι’ αυτό επέτρεπαν στο στράτευμα να τα καταναλώνουν. Οι λεγεωνάριοι τρέφονταν με μανιτάρια πριν από κάποια μάχη για να αυξάνεται η δύναμη και η αντοχή τους. Οι Ρωμαίοι εκτός βέβαια από το να απολαμβάνουν τα μανιτάρια ως μια υγιεινή τροφή, τα χρησιμοποιούσαν επίσης για να διαπράττουν φόνους.

Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί η δηλητηρίαση του Κλαύδιου το 54 μ.Χ. Όποιος έχει δώσει Λατινικά στις Πανελλαδικές εξετάσεις θα θυμάται τον Κλαύδιο που στην ηλικία των 50 ετών έγινε αυτοκράτορας κρυμμένος πίσω από τις κουρτίνες. Αυτόν λοιπόν τον αυτοκράτορα η τέταρτη σύζυγός του, η Αγριππίνα, τον δηλητηρίασε, φροντίζοντας να του προσφέρουν στο γεύμα δηλητηριώδεις Αμανίτες και έτσι μετά το θάνατό του να ανέλθει στην εξουσία ο γιος της, ο Νέρωνας.

Πάντως οι Ρωμαίοι δεν χρησιμοποιούσαν παραισθησιογόνα μανιτάρια για τις τελετουργίες τους ή για ιατρικούς σκοπούς, μελέτησαν βέβαια ενδελεχώς τη φύση των μανιταριών και ασχολήθηκαν κυρίως με την ταξινόμηση των ειδών. 


mushring